استفاده از گیرنده آنتی ژن کایمریک (CAR) سلول‌های T در درمان بیماری ها، به خصوص بدخیمی‌های خونی موثر بوده است. اولین داروهای CAR T تائیدیه اف دی‌ای را برای لوسمی و لنفوم دریافت کردند و سپس داروهای بیشتری برای درمان بدخیمی‌های خونی موفق به اخذ این تائیدیه شدند. گیرنده‌های آنتی ژن کایمریک در حقیقت گیرنده‌های مهندسی شده‌ای هستند که سلول‌های T محیطی را به نحوی تغییر می‌دهند که سلول‌های توموری را شناسایی کرده و تخریب کنند. با این وجود استفاده از این محصولات علی رغم فواید قابل توجه با چالش‌های عمده‌ای همراه است؛ چرا که این محصولات اثرات سمی بالقوه‌ای داشته و حتی می‌توانند منجر به عوارض جانبی کشنده در بیماران شوند. به منظور بررسی این عوارض جانبی و اثر استفاده از گیرنده‌های آنتی ژن کایمریک بر بافت‌های سالم بیماران، دکتر بهزاد برادران، دکتر محسن بصیری، دکتر علی صیادمنش، دکتر وحید یکه فلاح و همکارانشان در دانشگاه علوم پزشکی تبریز، پژوهشگاه رویان و دانشگاه بریتیش کلمبیا به نگارش مقاله‌ای مروری پرداختند. این مقاله که در نشریه بین المللی International Immunopharmacology منتشر شده است همچنین به بررسی رویکرد‌های جدید برای ایمن‌سازی استفاده از این محصولات از جمله جایگزینی و اضافه کردن ترکیبات متفاوت CAR برای باز طراحی ساختار آنان می‌پردازد. علاوه بر این موضوعات همچون استفاده از جفت کردن آنتی ژن سلول‌های T، مولکول‌های سوئیچ، ژن‌های مربوط به خودکشی سلولی و استفاده از آنتی بادی‌های مونوکلونال انسانی در طراحی گیرنده‌های آنتی ژن کایمریک در این مقاله مروری مورد بحث قرار گرفتند.
