پتانسیل درمانی ویزیکول‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های خارج سلولی که به طور طبیعی در ابعاد میکرو و نانو از سلول‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها ترشح می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند، آنها را به انتخاب جذابی برای استفاده در پزشکی بازساختی و علوم دارویی تبدیل کرده است. تا امروز نتایج تحقیقات متعددی نشان داده است می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان استفاده از ویزیکول‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های خارج سلولی را جایگزن پیوند سلول‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های بنیادی مزانشیمی کرد. به منظور بررسی مطالعات پیش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بالینی صورت گرفته در خصوص استفاده از ویزیکول‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های خارج سلولی استخراج شده از سلول‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های بنیادی مزانشیمی در درمان بیماری‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های حیوانات مدل آزمایشگاهی طی یک دهه اخیر، دکتر فائزه شکری، دکتر حسین بهاروند، دکتر عبدالرضا نظری و همکارانشان در پژوهشگاه رویان و دانشگاه علم و فرهنگ، مقاله مروری را به رشته تحریر در آوردند که در مجله بین‌المللی Cytotherapy به چاپ رسیده است. نویسندگان با بررسی بیش از ۶۹۰ مقاله در این حوزه به طبقه بندی بیماری‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی که از ویزیکول‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های خارج سلولی برای درمان آنها استفاده شده است، روش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های استفاده شده برای استخرج آنها، زمان پی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیری (فالوآپ) پس از درمان، منبع استخراج سلول‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های مزانشیمی مورد استفاده و گونه جانوری استفاده شده به‌عنوان حیوان مدل پرداختند. این مقاله مروری پس از دسته بندی، به بحث پیرامون روش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های استفاده شده در این مطالعات و بررسی ارتباط میان جزئیات روش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های مورد استفاده و اثر‌بخشی درمان صورت گرفته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پردازد.
توزیع جغرافیایی ۶۹۰ کار‌آزمایی پیش بالینی مبتنی بر ویزیکول‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های خارج سلولی استخراج شده از سلول‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های بنیادی مزانشیمی
داده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های به دست آمده از این مقاله امکان انتخاب بهترین رویکردها در گام بعدی استفاده از ویزیکول‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های خارج سلولی، یعنی استفاده بالینی و درمانی بر روی انسان، را فراهم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند.
اطلاعات بیشتر:
More information: Faezeh Shekari, Abdoreza Nazari, Sara Assar Kashani, Ensiyeh Hajizadeh-Saffar, Rebecca Lim and Hossein Baharvand, Pre-clinical investigation of mesenchymal stromal cell-derived extracellular vesicles: a systematic review, Cytotherapy (2021). doi.org/10.1016/j.jcyt.2020.12.009
